20 gün sonra, tekrardan yazı yazmanın sevinci içerisindeyim sevgili okurlarım.Sizin yazılarınızı takip ettim fakat kendi bloguma hiç yazı yollayamadım.Hepiniz beni unutmuşsunuzdur fakat ben sizi unutmadım.Murat kardeş, memleketinde neler yaptığını anlatmış, patili Çiğdem kardeş, 5 yıllık sevgilisinden evlilik teklifi almış, Esra kardeş kayıp çocuklara üzülmüş, Aytekin kardeş ise ortak kaderimizi paylaşmış.Ben hepinizi gördüm dostlar ama, siz beni göremediniz.

Yok olduğum süre boyunca, internete girme olanağım oldu fakat, içimden hiç yazmak gelmedi.Hatta ciddi ciddi blog yazmayı bırakmayı bile düşündüm.Bir ara blogu kapattım.Tema upload ettim fakat hep sıkılıp, vazgeçtim.Bu işler emek istiyor, sabır istiyor ama ben bunu başaramıyorum.Neyse bir süre daha burdayım, yine sizi sıkacağım.

Neyse en başa dönelim.Bayram arifesi, köye gittim.Gezdimde gezdim.Özlemişim herkesi.Gerçekten köy bana ilk defa yaradı.Gerçekten ilk defa köyden mutlu ayrıldım.Bayram sabahı herkesin eli öpüldü, anneannemin babaannemin komşularınında bayramları kutlandı.Lüleburgaz’dakileride gitmeden önce kutlamıştık.Mezarlığa gittik.Dedelerimi gerçekten çok özledim.

Neyse geri döndük filan, bir hafta hiç bir şey yapmadım.3 gün önce vardım işte.Yurda gittim.Odamızda, Mert, Semih ve Mustafa diye üç çocuk var, gerçekten onlara kanım ısındı.Çok sevdim onları.Bu işin biraz eğlenceli olabileceğini anladım bir anlamda.

Yurt ortamı eğlenceli fakat, yemekler pek hoş değil.Katlanacağız artık, okumak için her zorluğu göze almak gerekiyor.İnternet cafe bulana kadar canım çıktı.Hocalar liseme göre çok fazla sert değil.Sınıf 26 kişi.Hocalarla kolay uyum sağlarım gibi geliyor.Allah hayırlısını nasip etsin artık gelecek için.

Niye müzik ile ilgili bir resim koyduğumu merak etmişsinizdir.Çünkü 5-6 gündür aklımda her zaman, Marija Serefoviç’in “Molitva” adlı şarkısı dönüyor geçiyor.Güzelde bir şarkı olsa hani.İnşallah kurtulurum bu durumdan.Bir kaç gün sonra görüşmek üzere hoşçakalın kankiler

Selamlar, blogalemi!Uzun bir yolculuğun ardından tekrar geri döndüm ve sizi yazılarımla sıkmaya devam edeceğim .Ben yokken kötü şeyler olmamıştır umarım.Yokken admin panelini arkadaşıma bırakıp yorumları onaylattıracak kadar salağım ben işte EBloog’u bıraktıktan sonra ziyaretçi rekorları kırılır, burda yola çıktığımızda yorum rekoru kırılır, nasıl şeydir anlamadım

Yol çok aktarmalıydı.Ben otobüste hiç uyuyamam gözüme bir damla uyku girmedi.Yol dermanım MP3 Player’im oldu…Yorumlarda kazandığım yeri sormuşlar, 4 sene sonra öğreneceksiniz.Şimdilerde dalıda söylemiyorum, 1-2 ay geçsin Çatlatacağım sizi

Şu an kafamın içinden “ilk defa bu kadar smiley kullandım” kullandım cümlesi geçiyor.Yol insanı değiştiriyor.

Başlıkta bir garip oldu, anlamı şu:

YolEvHavuz

Cumartesi döndükten sonra hemen yattım fakat, Pazar günü arkadaşlarla toplanıp havuza gittik.Çok iyi geldi.Serin su beni gerçekten mutlu etti.Zaten sahurada kalkmamışım.Bayramdan sonra tutacağız ne yapalım…

Şimdilik bu kadar, şu sıralarda Popmundo’da zombi avı var onlarla meşgul olacağım.Akşam arkadaşlarımızın bloglarını tek tek incelerim

Şu an memleketimden kmlerce uzaktayım, çok gezdim yahu Kayıt oldum, geri dönüş yoluna başlıyacağız… Pazar geri dönüyorum.Pek açma fırsatım olmadı, size bildiremedim durumu.Beni beklemeye devam edin..