Bu makaleye hangi ismi vereceğimi oldukça düşündüm, aslında bu yazıya başlamadan önce hayatta olanlardan bahsedecektim fakat bu yazının 100. yazım olacağını fark ettim. Bu yüzden EBloog&BlogAlemi’nin 100. yazısını böyle başlatıyorum.

Öncelikle yazıma başlamadan önce Esra’ya teşekkür etmem gerektiğini düşünüyorum. Neden beni terk ettiler, niye artık yorum yazmıyorlar diye düşünüyordum. Yorum gelmesini bekliyordum ondan sonra yazımı yazacaktım ama e-mail adresimi kontrol ettikten sonra her şey değişti. Esra bana bir mail yollamış ve yorumlarla ilgili sorunu anlatmış. Ayrıca güzel dularda etmiş, müteşşekkirim sana Esra

Yorumlarıda düzelttikten sonra yazıya başlayalım bakalım;

Pazartesi günü dersteyken heyecandan bayıldım -stresten doktorlar abartıyor-. Bir iki kişiyle hastaneye gittik. Hastanede yarayı temizlediler -gömleğimin 4′de 1′i kanlandı-, muhabbet ederkende kafama 3 tane dikişi soktular (!). Her gün pansumana gidiyorum artık. Başımızada iş çıktı artık. Tahliller, doktorlar o şu bu her şeyin ardı arkası kesilmiyor. Hastanelerdede çok zorluk çıktı başıma zaten.

Her gören ne oldu diye soruyor. Buna da çok kızıyorum. Ağzımda tüy kalmadı anlata anlata. Bıktım, anlatıyorum anlatıyorum anlamıyorlar. Millete maskara olduk emi.

Neyse EBloog 100. yazısını size gururla sunar, umarım nice 100′lere devam ederiz

2010 yılında görüşmek üzere…